Het is jammer dat ik geen videorecorder heb, anders had ik ‘m graag opgenomen en nog een keer teruggekeken: de documentaire De Keuze van Robert Hughes, afgelopen vanavond bij het Uur van de Wolf op Nederland 3.

Robert Hughes is een Australisch kunstcriticus die al vele jaren zijn kijk op kunst geeft, en in de jaren tachtig de serie The shock of the new maakte, waarin hij zijn blik op de moderne kunst van de 20ste eeuw gaf. De Keuze van Robert Hughes is in feite een ‘epiloog’ op die serie, waarin hij kort aangeeft wat op dit moment de belangrijkste kunstenaars zijn, wat de huidige tendensen zijn, en vooral wat de tendens zou moeten zijn. Hughes is namelijk een tegenstander van post pop-art kunstenaars als Jeff Koons (u weet wel, van die porseleinen Michael Jackson en Pink Panther) die volgens hem veel te veel slechte ideeën van Andy Warhol en Marcel Duchamp lenen.

Liever ziet Hughes intiemere, meer persoonlijke en vooral meer schone kunst als de door het Portugese fascisme geïnspireerde portretten van Paula Rego, de in hun eenvoud schitterende waterverflandschappen van David Hockney en de zware werken over de holocaust van Anselm Kiefer (afbeelding).

Uiteindelijk wordt de documentaire van Hughes daarom meer een manifest dan een beschouwing: een oproep tot meer integere kunst die mensen aanspoort tot goed kijken en niet tot gelijk consumeren. Kunst met ziel kortom. En wie kan daar nu tegen zijn?

Add a comment