Het is alweer een tijdje geleden dat ik dit jaar een plaat hoorde die ik echt goed vond. We hadden natuurlijk de breekbare plaat van Cat Power, die van Gorki was fabelachtig, en ook de nieuwe driedubbelcd van Tom Waits was top. Maar ik miste toch een beetje dat gevoel wat ik had toen ik vorig jaar Sufjan Stevens hoorde en twee jaar geleden The Arcade Fire.

Tot een paar dagen geleden, want toen hoorde ik voor het eerst de nieuwe plaat van Joanna Newsom: Ys. Wat een plaat! De stem van Newsom is een beetje wennen, want in eerste instantie heb je het gevoel dat de plaat is ingezongen door Lisa Simpson, maar na een paar draaibeurten wen je er aan en neemt Joanna je mee naar haar vreemde wereld van meteorieten en ontsnapte apen en beren. Dat geheel geïllustreerd door haar harpspel en prachtig georkestreerd door ondermeer Van Dyke Parks. Sommige mensen vinden het misschien allemaal wat over-the-top, maar als je over dat gevoel heenzet ontdek je elke keer meer en blijf je de plaat maar draaien, en beginnen de nummers zich in je hoofd vast te wringen en weigeren ze er nog uit te komen.

Ik las dat iemand een keer op een feestje was waar Joanna Newsom ook aanwezig was. Hij liep nerveus op haar af en zei: ‘Jij bent Joanna Newsom. Ik hou van je.’, en prompt daarop verliet hij het feestje. Als je deze plaat hebt gehoord snap je wellicht waarom.

Add a comment