Waarom Heino goede muziek maakt
Ik heb bij menig persoon wenkbrauwen laten fronzen door te melden dat ik de muziek van Heino goed vind. Heino? Inderdaad, die blonde, volarische Duitse Schlagerzanger die hits als Karamba, Karacho, ein Whisky, Blau blau blüht der Enzian en Komm in meinen Wigwam op zijn naam heeft staan. Camp! Zeggen de meeste mensen dan, of het allerergste wat er in Duitsland op muzikaal gebied ooit is uitgebracht naast Schnappi das kleine Krokodil.
Waarom kan ik Heino goed vinden terwijl ik ook hou van ‘echt goede muziek’ zoals Radiohead, The Smiths of Belle & Sebastian?
Het punt is dat je Heino helemaal niet moet vergelijken met dat soort muziek. Heino is volksmuziek, net zoals we hier De Zangeres Zonder Naam hebben, Johnny Jordaan of Frans Bauer. En laat Heino in dat specifieke genre van de volksmuziek nou ontzettend goed zijn. Vooral als je het vergelijkt met de volksmuziek hier in Nederland. De meeste volksmuziek in Nederland is langdradig, goedkoop gearrangeerd en de hele tijd hetzelfde: één nummer van Johnny Jordaan is leuk, maar na 12 keer te hebben gehoord dat hij is geboren in een keldertje in de Jordáááán heb je het wel gehad.
Hoe anders is Heino! Natuurlijk, Heino heeft ook z’n slechte periodes gekend, en hij heeft genoeg rommel opgenomen, maar vooral in de ‘goude periode’, aan het begin van de jaren zeventig, waren de nummers van Heino voor het grootste deel prachtig gearrangeerd, afwisselend en vooral: kort en krachtig. Waar hier iemand als Vader Abraham nummers uitmelkt tot ver na de vijf minuten door nog een keer een refrein te herhalen houd Heino het na drie minuten wel voor gezien: niet langer dan strikt noodzakelijk. En dan die stem: Heino kan in alle toonsoorten zingen, en had met gemak een gevierd klassiek zanger kunnen worden.
En die kwaliteit hoor je! Luister bijvoorbeeld eens naar één van de grootste hits van Heino: Carneval in Rio:
http://www.youtube.com/watch?v=2pxmhWECE7E
Luister naar die fantastische stem van Heino, het aanstekelijke ritme, het refrein wat niet uit je hoofd gaat. Dit is niet zomaar volksmuziek, dit is een meesterwerk!
Ik daag je uit om te luisteren naar de muziek van Heino, en te ontdekken wat je al die tijd hebt gemist.
Enzo van der Voort
En niet te vergeten die onnavolgbaar vormgegeven lp – hoezen. Die verzamel ik dus.
Aukje
We kunnen ook nog gaan discussiëren of het nou een mooie man was of niet. :)
Hay
@Enzo: ik spaar ze natuurlijk ook, check hier al mijn Heino covers in 60 seconden:
http://www.365dagenhay.nl/2009/005/
Heinooke
leuk artikel Hay
Twijfel nog wie ik beter vind , Heino of Freddy Quinn ..
De beste songs zijn allemaal nog onder Bert Kaempfert opgenomen ..die man had echt gouden touch in zijn opnames en een unique sound . Jammer dattie de beatles de laan uit had gestuurd !
Heino rocks lol
Eric Heinofan
Je kunt pas oordelen over een artiest als je je verdiept in iemand zijn oeuvre. Heino was (en is nog altijd) veelzijdig.
Of hij nu klassieke werken zingt , zoals ‘Als die alte Mutter’ van Dvorak (1971) of ‘Ich bin der Bub von Zillertal’ (1980) zingt. Zijn prachtige stem overtuigd me altijd.
Heino is een pure zanger.
En… er is meer dan alleen maar popmuziek op deze wereld, gelukkig wel.
Ik luister ook naar Freddy, René Carol, Ronny en Rudi Schuricke. Edith Piaf, Jacques Brel en Jean Ferrat.
Richard Tauber, Joseph Schmidt en Tito Schipa.
Er valt sowieso nog (heel) veel te ontdekken.
Daar heb ik m’n hobby van gemaakt.
Maar alles begon met… Heino !