Een deconstructivistische kijk op Engelse droppudding
Mona, de maker van vele lekkere toetjes en andere zuivelproducten, heeft deze maand een bijzondere ‘pudding van de maand’, namelijk Engelse droppudding. Inderdaad: de bekende snoepjes (die in het Engels trouwens Liquorice allsorts heten) omgezet in een puddingvorm. U snapt dat ik bijzonder benieuwd was naar hoe men bij Mona drop in zuivel had omgezet en ik toog daarom naar mijn lokale supermarkt om het resultaat te kopen en thuis te bewonderen.
Het toetje heeft wel wat weg van een Engels dropje door de combinatie geel en roze met de zwarte dropsaus. Die dropsaus is enigzins intimiderend: het lijkt wel alsof er een pot inkt over een vanille-aardbeien pudding is gevallen. Helaas smaakt de pudding ook een beetje naar vanille-aardbeien met inkt. Nadat je een half bakje op hebt heb je daarom ook eigenlijk wel genoeg. Dat levert een intrigerend slagveld op in het bakje (zeker op een foto met flits):
Als we echter wat dichterbij het bakje komen, en zonder flits fotograferen blijkt dat er hele werelden schuil gaan achter het toetje. Het lijkt alsof we zijn beland op een exotische wereld met allerlei bizarre rotsformaties in geel en oranje:
Je kunt je bijna voorstellen dat je een excursie boekt naar de vreemde wereld van de Engelse droppudding en dat je zelf ervaart hoe het is om op zo’n rots te liggen:
Foto: D’Arcy Norman.