A little known new feature of HTML5 are the <details> and <summary> tags. Combined, you can use these two tags to create a disclosure widget. Something you’ve probably seen before. Here’s an example from the Mac Finder:
Clicking the arrow next to ‘Devices’ hides or shows the ‘children’ under it. A very useful interface element. Until now, there was no standard for doing that (i usually used <fieldset> and <legend> to code it).
Unfortunately, it’s not supported in any browser (yet). But thanks to the power of jQuery we can make a very simple plugin that emulates this behaviour. My version is really simple, but if you need something more sophisticated check out @mathias’ solution.
I no longer needed a reason for my existence, just a reason to live. And imagination, free will, love, humor, fun, music, sports, beer and pizza are all good enough reasons for living.
Ik stuurde gisteren een tweet met de simpele vraag: welke bizarre combinaties op brood kent u allemaal? Ik heb heel wat reacties gekregen, wat de vraag oproept: wat is de meest smerige? U mag stemmen!
Facebook probeert de term ‘FACE’ te trademarken. Wat wel grappig is als je de aanvraag leest is hoe Facebook zichzelf omschrijft:
Telecommunication services, namely, providing online chat rooms and electronic bulletin boards for transmission of messages among computer users in the field of general interest and concerning social and entertainment subject matter, none primarily featuring or relating to motoring or to cars
Voor als je dat nog niet wist: Facebook is dus geen autowebsite!
Six Flags in New Oreleans werd in 2005 gesloten vanwege de dreiging van orkaan Katrina. Het complete park liep onder water. Sindsdien is het niet meer open geweest. Volgend jaar wordt het gesloopt. In oktober van dit jaar is er een film gemaakt van het verlaten park.
Een witte olifant is, volgens Wikipedia, een metafoor voor een waardevolle bezitting die de eigenaar niet kan afstaan, maar die zoveel geld kost (in onderhoud bijvoorbeeld) dat het totaal niet in verhouding staat tot het nut ervan.
Foto: George Groutas
Het Paleis voor het Volk in Boekarest (Roemenië) is een voorbeeld van een witte olifant. Het gebouw (het een na grootste ter wereld) koste ontzettend veel geld, half Boekarest werd er voor gesloopt, maar het is nooit in gebruik genomen omdat in 1989 Ceauşescu werd afgezet en geëxecuteerd. Tegenwoordig wordt slechts een klein deel van het gebouw gebruikt, maar kost het wel een fortuin om het te onderhouden.
Iets minder megalomaan, maar wel erg grappig is het treinstation Christ’s Hospital in het Engelse Horsham. Gebouwd omdat het naast een school stond waar wel 835 kinderen zaten (die dus vaak dat station zouden gebruiken) voor het toen astronomische bedrag van 30.000 pond. De spoorwegmaatschappij had echter een verschrikkelijke fout gemaakt: de school was een kostschool, en kinderen kwamen alleen een paar keer per jaar op het station, niet elke dag zoals de verwachting was. In 1972 werd het gebouw gesloopt.
Bibliotheken moeten bezuinigen. Volgens een recent rapport van de Vereniging Openbare Bibliotheken zal bijvoorbeeld bijna tweederde van de bibliotheken in Rotterdam verdwijnen.
Dat zat er natuurlijk al jaren aan te komen: het publiek vergrijst, voor de jeugd worden bibliotheken steeds minder relevant. Hoe kunnen bibliotheken overleven?
Laat ik mijn moeder nemen als voorbeeld van de doorsnee bibliotheekgebruiker: ze gaat elke week naar de bieb, haalt daar een stapel boeken en leest er de helft van. Ze betaalt 40 euro per jaar voor het abonnement, en 10 cent per geleend boek. Hoe kan de 21ste-eeuwse bieb haar bedienen?
Simpel: bibliotheken brengen hun kerntaak, het uitlenen van boeken, in het digitale tijdperk. E-readers zijn inmiddels voor schappelijke prijzen te koop, voor 125 euro heb je een Kindle met wifi. Het probleem is dat de prijzen van e-books te hoog zijn: de stapel boeken die mijn moeder leent zou haar elke week 100 euro kosten. Dat is onrealistisch.
Het nieuwe bibliotheekmodel is simpel: mijn moeder koopt voor 100 euro een e-reader en neemt een abonnement op de bibliotheek. Dat mag best iets duurder zijn, zeg 10 euro per maand. Voor dat bedrag kan ze dan, direct op de e-reader, boeken lenen. Zo’n boek kun je twee weken lenen, en eventueel verlengen voor een laag bedrag (50 eurocent). ‘Sprinters’ (nieuwe boeken) kunnen duurder zijn, 2 euro bijvoorbeeld. De reader hoeft niet het nieuwste model te zijn, kleur is overbodig, zwart-wit is goed genoeg voor romans.
De voordelen zijn evident: boeken kunnen nooit ‘uitgeleend’ zijn. Je hebt geen gebouw meer nodig. Als je een recensie leest in de krant kun je het gelijk downloaden. En je kan van tevoren makkelijk de achterkant en een paar pagina’s lezen, zonder dat je eerst op de fiets door de regen naar de bieb hoeft te fietsen. Bibliotheken hoeven niet tien exemplaren van een boek aan te schaffen voor schoolkinderen die moeten lezen voor een lijst, of voor leesclubs.
Amazon heeft al bekend gemaakt dat ze ook boeken willen gaan uitlenen. Als de bibliotheek in de 21ste eeuw wil overleven is er geen andere keuze dan de digitale wereld te betreden.
Naschrift
Edwin Mijnsbergen van de digitale bibliotheek wees me erop dat het bovenstaande model precies is wat de bibliotheek wil, maar dat de uitgevers dwarsliggen. Voor het uitlenen van boeken is in de wet een uitzondering voor bibliotheken gemaakt, maar die gaat niet op voor ebooks. Daarom kun je bij de bieb alleen maar een zeer beperkt aantal (rond de 300) titels lenen voor je e-reader. Uitgevers zijn bang dat mensen die een boek lenen het niet meer kopen. Daar zit wat in, maar het is natuurlijk niet anders dan hoe het nu gaat met papieren boeken.
Ik zie drie mogelijkheden om het probleem op te lossen:
Uitgevers moeten overtuigd worden dat het leenmodel ook opgaat voor de digitale wereld. Muzikanten krijgen ook geld van de Buma als hun muziek wordt gedraaid op de radio.
Bibliotheken moeten zelf gaan onderhandelen met schrijvers.
De wet moet worden gewijzigd zodat het leenrecht ook van toepasing is op ebooks.
Voor optie 3 kun je zelf ook iets doen: mail de kersverse Minister van Onderwijs: Marja van Bijsterveldt.
Naschrift II
Rivka Staudt van het Ministerie van OCW mailde me de volgende reactie op deze blogpost:
Ik kan mij uw gedachtengang goed voorstellen en ik heb het artikel op uw weblog met belangstelling gelezen. Helaas is het op dit moment nog moeilijk voor bibliotheken om e-books zonder restricties uit te lenen. Zoals u zelf al aangeeft houden uitgeverijen dit gedeeltelijk tegen. Maar ook de (Europese) wetgeving staat in de weg. De uitleen van e-books door bibliotheken vindt plaats door deze online, als downloadbestand, en voor een bepaalde periode ter beschikking te stellen. Het gaat bij de uitleen van e-books dus niet om uitleen of verveelvoudiging van een exemplaar van een boek als bedoeld in de Auteurswet, maar om een openbaarmaking van de auteursrechtelijke beschermde (digitale) inhoud van het boek. De Richtlijn auteursrecht in de informatiemaatschappij biedt lidstaten geen mogelijkheid het online zetten van werken door openbare bibliotheken onder het verhuur- of leenrecht te brengen. Dit betekent dus dat voor de online uitleen van e-books steeds toestemming is vereist van de rechthebbenden (lees: auteurs, uitgeverijen).
Dit betekent echter niet dat er geen beweging zit in het toegankelijker maken van de uitleen van e-books. Het e-book is een relatief nieuw medium. De markt is op dit moment nog bescheiden van omvang, maar in potentie zeer groot. Alle betrokken spelers (auteurs, uitgevers, distributeurs) zijn bezig exploitatiemodellen te verkennen en hun positie te bepalen. Evenals voor muziek en films geldt ook voor e-books dat het ontwikkelen van innovatieve bedrijfsmodellen een voorwaarde is voor effectieve handhaving van het auteursrecht op het internet. Hierbij is niet de overheid, maar de markt aan zet. Het is van belang dat de verschillende betrokken marktpartijen onderkennen dat er een gezamenlijk belang is bij het ontwikkelen van een levensvatbare markt voor e-books. Op dit moment komt het nog niet of nauwelijks voor dat een boek uitsluitend digitaal verschijnt, dus de balans tussen het economische belang van de rechthebbenden enerzijds en het publieke belang van de toegankelijkheid van informatie anderzijds is op dit moment nog gewaarborgd. Daar zal in de (nabije) toekomst verandering in komen.
De overheid kan geen invloed uitoefenen op deze marktwerking. Het ministerie van OCW ondersteunt wel langs een aantal wegen het gebruik van e-books in openbare bibliotheken. Zo zet het ministerie sinds dit jaar innovatiemiddelen (in het kader van het project ‘Innovatie digitale infrastructuur en digitale diensten en producten 2010’) in voor de opbouw van de digitale openbare bibliotheek. Hiermee komt een platform beschikbaar dat bibliotheken voor allerlei vormen van digitale dienstverlening, waaronder e-books, kunnen gebruiken. Hiervoor is in april van dit jaar een forse subsidie verstrekt aan de Stichting Bibliotheek.nl.
I went to the Europeana Open Culture Conference in Amsterdam today. Fellow Wikimedian Liam Wyatt was doing a keynote on his time as the Wikipedian in residence with the British museum, and there were tracks on linked data, user generated content and the risks and rewards related to ‘freeing up’ content.
I’ve made notes on the first two talks in Markdown format, which can be found on Github.
I was at the Fronteers conference the past two days, which was really good. Check out the website in a week or two for videos and slides of all speakers.
During the lectures i took notes using Markdown, which happens to format to very nice HTML when pushed to Github. So if you want, you can read the notes for the conference from both day one and day two.
I’ll do a blog post with some highlights somewhere in the next couple of days.
